Open menu
Beeld Heilige Antonius

Beeld Heilige Antonius

Op deze plek waar nu het appartementencomplex staat, lag vroeger de lagere school Sint Antonius. Van deze patroonheilige bevond zich ook een beeld in de voorgevel van deze school. Dit beeld verhuisde later naar de nieuwe school aan de Mauritiussingel en na sluiting van de school verdween ook het beeld.

Na enig speurwerk werd het beeld teruggevonden in het gemeentelager aan de Oosterweg. Daar had het behoorlijk averij opgelopen door regen, wind en vorst. Gelukkig waren we nog net op tijd om het beeld te behoeden voor de ondergang. In samenwerking en met financiële steun van de Kunst en Cultuurraad (KCR) is het beeld deze winter door het restauratieatelier van de Kunstwacht Delft gerestaureerd.

Wie was Sint Antonius?

Antonius van Padua (Lissabon, 15 augustus 1195 – Padua, 13 juni 1231), geboren als Fernando Martins de Bulhões in een rijke, adellijke familie, was hij een minderbroeder, die theoloog en kerkleraar was. Hij wordt als een belangrijke heilige beschouwd.

Antonius sloot zich in 1210 aan bij de augustijnen in Lissabon. In 1212 verhuisde hij naar Coimbra om niet langer door familieaangelegenheden gestoord te worden in zijn geestelijke ontwikkeling. Onder de indruk gekomen van de eerste martelaren van de minderbroeders sloot hij zich in 1220 bij hen aan. Hij trok naar Noord-Afrika om daar het christelijk geloof te verspreiden onder de moslims. Later was zijn werkterrein Frankrijk en Italië. Waarschijnlijk werd hij in 1222 te Forlì tot priester gewijd. Veel mensen vonden door zijn toedoen de weg naar het katholieke geloof. Op last van Franciscus van Assisi doceerde hij theologie aan zijn medebroeders. In 1227 benoemde Johannes Parenti, de toenmalige generaal-overste van de minderbroeders hem tot provinciaal van de Romagna in Italië, waar hij van 1222 tot 1224 al predikend had rondgetrokken.[2] In 1230 vroeg en kreeg hij ontslag omdat zijn gezondheidstoestand verslechterde. Hij stierf in 1231 en werd nog geen jaar later door paus Gregorius IX heilig verklaard. In 1946 werd hij als ‘leraar van het evangelie’ tot kerkleraar uitgeroepen.

Antonius is de patroonheilige van de franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden. Bovendien is Antonius de patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.

Rond zijn graf in Padua is de basiliek Basilica di Sant’Antonio gebouwd.

In Lissabon zou het kerkje Santo António à Sé gebouwd zijn op de plaats waar Antonius werd geboren. Hij is een zeer geliefde heilige in de Portugese hoofdstad. Sinds 1934 is Antonius een beschermheilige van Portugal en 13 juni is er een officiële feestdag.

Bron: wikipedia

Rowwen Hèze

In 1997 kwam het lied Heilige Antonius uit. De heilige Anthonius van Padua wordt aangeschreven na de plotselinge dood van een levenskompaan. Deze heilige moet je aanschrijven als je iets kwijt bent en dan is het hopen dat je het terugkrijgt. De lyrische ik was net als iedereen al veel klein toebehoren kwijtgeraakt en legde zich erbij neer met de gedachte dat hij toch genoeg had. Maar dat werkte natuurlijk niet bij het verlies van een naaste. En de heilige Anthonius, patroonheilige van onder andere verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, schrijft in deze tekst niet terug dat diegene terugkomt of gevonden is, maar juist de legendarische woorden, die dit lied nationale bekendheid gaven: ‘soms is ’t beater iets moeis te verleeze, beater verleeze dan dat ge ’t noeit het gehad’.

Heilige Anthonius

Ierst miene jas, doarnoa ’n paar hause

mien schoelbeuk mien tas en mien verstand

die foto van ow en honderd andere dinge

die ik neet mier kos vinge, ’t leep oet de hand.

 

of ’t verdween, of ’t bleef urges ligge

ik vong ’t neet mier terug en dan doch ik mar dat

wat ik in die joare soms inens bin verloare

gewoen umdat ik teveul haj, doarnoa haj ik wir zat.

 

mar wat ik neet begreep dat ’t oeit kos gebeure

wurrum gingde geej weg zonder afscheid zo vlug

en toen mien douve inens ginge move

douve wiste de weg die kwaame altied terug.

 

d’n Heilige Anthonius di mos ’t wiete

heej schreef meej terug beste vrind, wette dat;

soms is ’t beater iets moeis te verleeze

beater verleeze dan dat ge ’t noeit het gehad.

 

vanaf vandaag niks mier te vreeze

vanaf vandaag wet ik vort dat;

’t neet erg is iets moeis te verleeze

beater verleeze dan dat ge ’t noeit het gehad.

(Poels, CD: Water, lucht en liefde, Hans Kusters Music 1997)